Ο μύθος της Πασιφάης είναι ένας αρχαίος ελληνικός μύθος που σχετίζεται με την Κρήτη.
Η Πασιφάη, κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν κόρη του Ήλιου και της νύμφης Περσηίδος, αδερφή του Πέρση, του Αιήτη και της Κίρκης και σύζυγος του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα.
Απέκτησε τέσσερις γιους και τέσσερις κόρες: τους Ανδρόγεω, Κατρέα, Γλαύκο, και Δευκαλίωνα, και τις Αριάδνη, Ξενοδίκη, Ακάλλη και Φαίδρα.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν ο Μίνωας ζήτησε από τον Ποσειδώνα σημάδι ότι μπορεί να γίνει βασιλιάς όλης της Κρήτης, από τη θάλασσα αναδύθηκε ένας πανέμορφος ταύρος που ο βασιλιάς λυπήθηκε να θυσιάσει.
Θυσίασε λοιπόν κάποιον άλλο στη θέση του, προκαλώντας την οργή του Ποσειδώνα, που θέλησε να τιμωρήσει το Μίνωα κάνοντας τη γυναίκα του Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο.
Η Πασιφάη ερωτεύτηκε τον ταύρο και θέλησε να ”ενωθεί” μαζί του…

Με τη βοήθεια ξύλινου ομοιώματος αγελάδας, που κατασκεύασε ο Δαίδαλος, ενώθηκε με τον ταύρο και γέννησε τον Μινώταυρο, που  είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι ταύρου.
Σύμφωνα με το μύθο, (που προφανώς εμπνεύστηκε από παρόμοιες θρησκευτικές τελετές), ο Μινώταυρος ζούσε μέσα σε έναν Λαβύρινθο που κατασκευάστηκε από τον Δαίδαλο μετά από παραγγελία του Βασιλιά Μίνωα,
ώστε να απομονώσει τέρας στο υπόγειο του παλατιού της Κνωσσού και τρεφόταν από αίμα νέων.

Ο γνωστός Αθηναίος ήρωας Θησέας ήταν αυτός που κατάφερε να παλέψει και να νικήσει τον Μινώταυρο και να απαλλάξει την Αθήνα από τον σκληρό φόρο αίματος που πλήρωνε στο υπερφυσικό αυτό τέρας.
Στην Πασιφάη αποδίδονταν επίσης γνώσεις αρχαίας μαγείας (όπως στην Κίρκη και Μήδεια) με την οποία και μπορούσε να θανατώνει κάθε γυναίκα που υποπτευόταν ως ερωμένη του Μίνωα. Μπορούσε να τις μεταμορφώνει σε φίδια ή οτιδήποτε άλλο προκειμένου να καταστήσει τον Μίνωα άγονο. Η Πασιφάη λατρευόταν κυρίως στη Κρήτη αλλά και στη Λακεδαίμονα ως μάντισσα και χρησμοδότρια. Στις δε Θαλάμες Μεσσηνίας, σύμφωνα με τον Παυσανία, υπήρχε προς τιμή της άγαλμα που βρισκόταν σε ιερό, παρακείμενο του Ναού του Ηλίου.

Ο μύθος της Πασιφάης αναφέρεται σε πολλά αρχαία ελληνικά έργα, όπως οι τραγωδίες του Ευριπίδη και τα Γεωργικά του Βιργίλιου. Ο Μινώταυρος και η Πασιφάη έχουν γίνει σύμβολα της ανθρώπινης αδυναμίας και των επιπτώσεών της…